دوربین عکاسی در دوره قاجار و سه سال بعد از اختراع آن به ایران آمد یعنی سال 1843. چون ناصرالدین میرزا که هنوز ولیعهد بود از این وسیله خوشش آمد، موجب شد در زمان پادشاهی خودش، از عکاسی حمایت کند. خودش نیز عکس های زیادی گرفت و افرادی را برای یادگیری آن به فرنگ (فرانسه) فرستاد. در مدرسه دارالفنون هم عکاسی تدریس می شد و کسانی که این دوره را به پایان می بردند، و در دربار مشغول کار می شدند، لقب “عکاس باشی” به آنها تعلق می گرفت. طراحی آلبوم نیز از همان زمان شروع شد. عکسها را با نظم و اصولی که به نظر زیبا می آمد کنار هم درون آلبوم می گذاشتند. نمونه ای که می بینید یکی از صفحه های آلبومی است که خود ناصرالدین شاه انجام داده و با دستخط خود، در حاشیه آنها مطلب نوشته است.

 

گرچه این صفحه بندی آلبوم به نظر ابتدایی می آید اما به نظر می رسد از خیلی از آلبوم هایی که در حال حاضر بعضی از آتلیه های عکاسی انجام می دهند، بهتر و صمیمی تر است. قدمت عکس بالا 140 سال است.